Üvey kız kardeşim ve ben, ebeveynlerimiz yemek yerken karşılıklı zevke dalarak mutfağa gizlice gidiyoruz. Vücutlarımız, eşzamanlı zirvelere ulaştığımızda, suçluluk veya inhibisyon için yer bırakmıyor.
Mutfağımızın rahat sınırlarında, üvey kız kardeşim ve ben, ebeveynlerimiz başka bir odada yemek yerken bir anlık yalnızlığın tadını çıkarıyoruz.Evde pişmiş yemeklerin kışkırtıcı aroması havayı doldururken, elimde olmadan ilkel zevk dürtüsüne yenik düşüyoruz.Ellerimiz bedenlerimize ulaşıyor, sadece paylaşılan sırrımızın tutuşturabileceği bir hevesle cildin her santimini keşfediyor.Parmaklarımız yumuşak etlerimiz üzerinde dans ediyor, her kıvrımı ve yarığı pratik bir rahatlıkla takip ediyor. Sansasyon elektriktir, damarlarımızdan geçerek beklenti titremeleri gönderiyor. Sadece kızlar değillerdi; kendi zevkimizin sancılarında kaybolmuş, dışarıdaki dünyaya habersiz iki şehvetli varlıktılar.İnlemelerimiz mutfağın tokmakçıları ve klanlarıyla karışıyor, sadece bizim takdir edebileceğimiz bir zevk senfonisi.Zevk doruklarına ulaşıyoruz, bedenlerimiz doruklarımızın yoğunluğuyla titriyor.Ve artçı ışıltıdan zevk alırken, acaba ebeveynlerimiz etrafta yokken şımarttığımız gizli zevklerden hiç şüpheleniyorlar mı?.